 W sobotę 13 kwietnia w Oratorium Św. Jana Bosko w parafii Opatrzności Bożej w Rzeszowie odbyło się drugie już spotkanie w ramach organizowanych przez Zarząd Diecezjalny Akcji Katolickiej warsztatów „Nasz głos w dziele nowej ewangelizacji”. Gościem naszego spotkania był ks. dr Janusz Sądel – dziennikarz, autor tekstów tygodnika „Źródło” i „Niedziela Rzeszowska”.
Doświadczony publicysta podjął bardzo istotny z punktu widzenia dziennikarza a szczególnie dziennikarza katolickiego temat odpowiedzialności autora publikacji za jego dzieła, tak, aby formowały odbiorcę w prawdzie i odpowiedzialności, zgodnie z nauczaniem Kościoła. 
Przed każdym katolickim twórcą mediów stoi trudne zadanie jasnego i precyzyjnego przekazywania informacji w zgodzie z nauką Kościoła. Zadanie jest tym trudniejsze, że autor powinien starać się przekazać je w sposób taki, aby w sposób zrozumiały docierały do szerokiego grona odbiorców o różnym doświadczeniu. Katolicki autor mediów powinien dbać, aby jego praca była realizacją zadań stawianych środkom społecznego przekazu przez Kościół. Najważniejszym z nich jest zadanie przekazu prawdy objawionej. Dziennikarz ma głosić Ewangelię, ma wspomagać Kościół w skutecznym wypełnianiu jego misji zbawienia każdego człowieka zgodnie zmaksymą „poznać, pokochać, pójść za Chrystusem”. Ważnym dokumentem dającym wskazówki dla pracy dziennikarza jest instrukcja duszpasterska „Aetatis Novae” wydana przez Papieską Radę do spaw środków społecznego przekazu. Współpracownik mediów musi być świadomy, że działa w konkretnym kontekście kulturowym, że media mają wpływ nie tylko na to, co odbiorcy myślą, ale także, o czym myślą. Stąd pojawia się zagrożenie, że jeśli jakieś dziedziny życia człowieka nie istnieją w mediach to tak jakby były mało istotne i warte zapomnienia. Niedostateczny przekaz Ewangelii w mediach głównego nurtu to poważne zagrożenie. Dlatego katolickie środki przekazu mają być alternatywą dla świeckich lekceważących przekaz Ewangelii. Szczególnie ważnym aspektem kulturowym dziennikarstwa katolickiego jest to, aby docierać z prawdziwą informacją do tych, którzy jej nie otrzymują i dopuścić do głosu tych, którzy tego głosu są pozbawieni. Przykładem na nierealizowanie przez państwo tego ważnego zadania może być niedopuszczanie „Telewizji Trwam” do multipleksu. Katolicki uczestnik mediów musi podjąć zadania służby ludziom i służbie kulturom. Musi mieć na względzie całościowy rozwój osoby i społeczeństwa (transcendentny i religijny, kulturowy), musi uwzględniać relację człowieka ze społeczeństwem. Katolicki dziennikarz jest uczestnikiem dialogu Kościoła ze światem, dlatego jego zadaniem jest przekazywanie odbiorcy treści dokumentów Kościoła językiem zrozumiałym dla współczesnego człowieka. Głównym jego zadaniem jest oznajmianie Dobrej Nowiny, dawanie świadectwa o Bogu, o zbawieniu, o istocie bytu człowieka. Powinien być szczególnie wrażliwy na solidarność ze wszystkimi wierzącymi, a szczególnie z tymi, którzy poddawani są próbie. Działania dziennikarza powinny zapobiegać podziałom i konfliktom. Istotne jest opowiedzenia się za sprawiedliwością, wspólnotą ludzi, narodów i kultur (bez szowinizmu) zgodnie z maksymą „jeśli szanuję własną kulturę, to szanuję kulturę innego człowieka”. Dziennikarz katolicki opowiada się za poszanowaniem życia od naturalnego poczęcia do naturalnej śmierci. Bycie w Kościele nakłada zadanie utrzymania wiarygodności i skuteczności działania Kościoła. 
Szczególne zadania w sferze mediów wynikają z misji nowej ewangelizacji. Media są jednym z ważniejszych narzędzi jej realizacji. Szczególne znaczenie należy zwrócić tu na media audiowizualne i elektroniczne. Bardzo pomocną dla uczestnika mediów będzie zastosowanie zasady widzieć, ocenić, działać. Zrozumienie tych zadań stawianych uczestnikom środków społecznej komunikacji jest konieczne dla prawidłowego przekazu informacji zgodnie z prawdą i nauczaniem Kościoła. Niezwykle pomocne w tworzeniu informacji medialnej jest odwołanie się do najważniejszych dla nadawcy i odbiorcy dokumentów. Na pierwszym miejscu będzie tu wspomaganie się w pracy nauczaniem Pisma Świętego. Dlatego istotna jest tu jego znajomość, umiejętność korzystania z komentarzy, wykorzystania możliwości wyszukiwania informacji. Pomocne są także dokumenty Soboru Watykańskiego II, Katechizm Kościoła Katolickiego, dokumenty stolicy apostolskiej (Acta Apostolicae Sedis, „L'Osservatore Romano”, Radio Watykańskie), Kodeks Prawa Kanonicznego, nauczanie Konferencji Episkopatu Polski i biskupów (episkopat.pl), katolickie portale informacyjne (np. opoka.org.pl). Dziennikarz powinien umieć wybrać dobry fragment z dokumentu, umieć go poprawnie zacytować. Sięgnięcie do dokumentów powinno też sprzyjać refleksji autora czy jego myśli zawarte w medialnym dokumencie są w zgodzie z Prawdą. W ostatniej części spotkania ks. dr Janusz Sądel mówił o niektórych praktycznych wyzwaniach stojących przed dziennikarzem. Trzeba tu zwrócić uwagę na potrzebę krytycznej oceny, ale tak, aby krytyka była twórcza i oparta na etycznych i moralnych przesłankach, aby nie była krytykanctwem tak niebezpiecznym, bo wprowadzającym demobilizację i zniechęcenie. Konieczna jest także dbałość o solidarność i całościowe ujęcie człowieka (także z jego sferą duchową). Czasami trudność może stwarzać utrzymywanie odpowiedniego dystansu do polityki, bo przecież każdy z nas jest uczestnikiem życia politycznego, ma swoje poglądy. W przekazie trzeba zwrócić uwagę, aby umożliwiać i stwarzać warunki do rzetelnej dyskusji uczestników życia społecznego. Ważne jest tu także takie jej prowadzenie, aby nikogo z niej nie wykluczać. Koniczna jest dbałość, aby przekaz docierał do jak najszerszej grupy i nikogo nie wykluczał. Trzeba także zapewniać dostęp rożnych grup do środków przekazu. Okazją do twórczego wykazania się uczestników spotkania były praktyczne zajęcia pisania tekstów na wybrane tematy. Trzeba było zwrócić szczególna uwagę na oparcie się w nich na opisanych wcześniej źródłach i zastosowanie odpowiednich do treści cytatów. Teksty przedstawiane przez autorów poddane były twórczej przyjaznej krytyce z ukazaniem zalet i wskazaniem elementów, które można poprawić. 
W przerwach dyskutowaliśmy wspólnie o roli mediów w kształtowaniu dzisiejszej rzeczywistości. Zwróciliśmy uwagę na nastawienie odbiorców na przekaz obrazu, który nie wymaga od odbiorcy twórczej interpretacji, zawęża i ogranicza jego sposób myślenia, sprowadza go do biernego odbiorcy pozbawionego refleksji i samodzielnej oceny, wyłącza jego wyobraźnię. Na tym przekazie obrazu zbudowany jest cały mechanizm reklamy, wymuszania na odbiorcy założonego przez dostawcę działania i wmawiania mu potrzeby zaspakajania często nieracjonalnych potrzeb. Podsumowaniem zajęć i wskazaniem głównego celu dla dziennikarza katolickiego była myśl, aby jego praca niosła człowiekowi Dobrą Nowinę, o której trzeba umieć opowiadać i do Niej zapalać. I to, aby mottem pracy dziennikarzy katolickich było „Chrystus umarł za mnie i za Ciebie, a naszym przeznaczeniem jest życie wieczne". Króluj nam Chryste! Bogusław Cieśla - uczestnik warsztatów medialnych |
Z życia DIAK 
