Akcja Katolicka Diecezji Rzeszowskiej

Z inicjatywy Zarządu DIAK w Rzeszowie, dnia 13 marca 2008r. rozpoczął się cykl spotkań dekanalnych. Pierwsze spotkanie, poprzedzone Eucharystią, miało miejsce w parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie, dla dekanatu Rzeszów - Fara, na które przybyli, Asystent Kościelny Ks. Stanisław Potera, członkowie Zarządu DIAK z panią Prezes Janiną Błażej, prezesi i członkowie POAK tegoż dekanatu.,,Króluj nam Chryste’’ na frontonie kościoła jest wezwaniem nas wszystkich do oddania się Chrystusowi, jak również słowa "Bądźmy uczniami Chrystusa" są odkryciem na nowo naszej tożsamości jako uczniów Chrystusa, pogłębianie jej i ukierunkowanie na czynne i odpowiedzialne apostolstwo, to słowa przewodnie, spotkań wspólnotowych.Ciepłe przywitanie przez księdza proboszcza Stanisława Zycha oraz prezesa POAK z tejże parafii p.Mariana Irzyka stworzyły miłą i serdeczną atmosferę. Słowami ,,razem czyńmy dobro’’ zebranych przywitała prezes DIAK pani Janina Błażej , postawiła jednocześnie pytanie: w którym jesteśmy miejscu w zadaniach, które realizujmy w tym roku. ,,Bądźmy uczniami Chrystusa’’ to polecenie dla nas, dla członków Akcji Katolickiej, to nasz cel. Za autorem reportażu "Kim byłby Jezus Chrystus gdyby się dziś narodził" przytoczyła wiele ciekawych wypowiedzi.

Prowadzący spotkanie wiceprezes DIAK p.Władysław Kniewski wspomniał o historii AK w diecezji, przedstawił referat wprowadzający ,,Czy w życiu chodzi o osiągnięcie sukcesu” o. prof. M.A. Krąpca OP. (całość artykułu patrz obok). Prezesi POAK poproszeni o przedstawienie swoich wspólnot, podzielili się własnymi osiągnięciami, spostrzeżeniami, uwagami. Kolejno prezentowali się prezesi:

• - parafia Chrystusa Króla Rzeszów - p. Marian Irzyk
• - parafia Świętego Huberta - Miłocin - p.Alicja Rusin
• - parafia Bożego Ciała Rzeszów - p. Łucja Haber
• - parafia Świętego Krzyża Rzeszów - p. Alicja Tryczyńska
• - parafia Wniebowzięcia NMP Rzeszów - p. Józef Noga
• - parafia Świętego Wojciecha i Świętego Stanisława Rzeszów - p. Aniela Ślusarz

Nieobecni byli przedstawiciele parafii MB Różańcowej Rzeszów, parafii Podwyższenia Krzyża Świętego - Rzeszów.Z szerokiego zakresu poruszanych tematów wymienić należy m.in.: problem aktywizacji laikatu, wychowania młodzieży i dzieci - przyszłości Ojczyzny, obrony życia, pomocy najbiedniejszym. Każdy z nas jest odpowiedzialny za ten kawałek rzeczywistości, w którym przyszło mu żyć. Im wyżej usytuowani jesteśmy w hierarchii społecznej czy gospodarczej, tym większy wpływ mamy na rzeczywistość, ale i większą ponosimy za nią odpowiedzialność. Dla ludzi wierzących nauka społeczna Kościoła precyzyjnie wyznacza cel, zadania i zasady bycia w dzisiejszym świecie. Ksiądz proboszcz wystąpił z propozycją włączenia się DIAK i POAK w 2009 r. w obchody 60-lecia parafii Chrystusa Króla, zawierzenia jej Chystusowi Królowi i poświecenie pomnika Chrystusa Króla w dzień patronalny AK.Następnie głos zabrał Asystent Kościelny Ks. Stanisław Potera, nakreślając nowe płaszczyzny w których członkowie AK powinni się realizować. Stwierdził, iż niestety, doświadczenia po komunizmie pozostawiły ślad, niemoc w podejmowaniu wspólnych działań, brak wytrwałości w podjętych zadaniach są owocem ośmieszania naturalnych ludzkich postaw. Pozbawiono nas autorytetów.Jak sprawić, aby żyło się nam łatwiej, by nasze parafie tętniły życiem, a ludzkie potrzeby mogły być zaspokajane?

Dzisiaj, jak nigdy dotąd, potrzebny jest ludziom Kościoła nowy duch, by świeccy śmielej włączali się w zaspokajanie potrzeb człowieka i świata w swoich środowiskach i na własną miarę. Świadczyć o Bogu w miejscu zamieszkania, pracy, szkole. Parafia to wspólnota wspólnot - wszyscy razem w misji - łączy nas jedna misja wg. swego charyzmatu. Wchodzenie ze swą duchowością w środowiska, ojców, matek, młodzieży, docieranie do ludzi dla których wiara nic nie znaczy, praca z dziećmi patologicznymi, rodzinami dysfunkcyjnymi, związkami nieformalnymi, ochrona życia, praca z osobami starszymi, ekologia, konsumpcja w życiu, relatywizm, kultura, media. Oto nowe płaszczyzny pracy do realizacji dla nas, uczniów Chrystusa. W kwestii spraw organizacyjnych wiceprezes DIAK Władysław Kniewski poruszył temat uaktualniania list członków POAK, właściwej formy dokumentacji do DIAK , przedstawił wzory dokumentów koniecznych w każdym POAK oraz materiały niezbędne do pracy formacyjnej. Przedstawił „Kalendarium Spotkań diecezjalnych i dekanalnych”AK,w 2008r., aktualny stan liczbowy parafii w których są POAK-i oraz liczbę członków AK.

Prezes POAK parafii Chrystusa Króla p. Marian Irzyk jednocześnie członek zarządu ,,Solidarności’’ poinformował o apelu do Rady Miasta Rzeszowa o nadanie osiedlu Rzeszowskiemu imienia bohaterów ,,Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość’’ oraz budowie pomnika bohatera Rzeszowa płk Łukasza Cieplińskiego. Spotkanie zakończyła Prezes DIAK p. Janina Błażej dziękując za przybycie i życząc na zbliżające się święta, aby ten święty czas był czasem przemiany serc, ożywiał wiarę, dawał nadzieję i umacniał miłość. Aby Zmartwychwstanie dokonało się w Naszych sercach, aby dokonywało się każdego dnia. Atmosfera spotkania była miła i budująca, przy herbacie i ciastku, za co Bóg zapłać gospodarzom.

Opr. Małgorzata Jaworska

Czy w życiu chodzi o osiągnięcie sukcesu ?

Nasze ludzkie życie przejawia się w codziennym, nieustannym działaniu. Dzięki tej aktywności człowiek czyni sobie ziemię poddaną, a z drugiej strony staje się dobry lub zły. Rodzi się zatem pytanie i dylemat: co i jak mamy czynić w naszym życiu oraz jak poprzez działanie i pracę usensownić nasze życie.

Współcześnie w prasie i środkach przekazu propaguje się wartość sukcesu. Człowiek sukcesu zostaje wykreowany na jakiś współczesny ideał ludzkiego życia. Człowiek sukcesu może „więcej”, może „lepiej”, gdyż dzięki sukcesowi posiada więcej środków i możliwości do zrealizowania swych zamiarów, do urządzenia sobie życia. Wobec tego „więcej mieć” znamionuje sukces człowieka. A jednak to „więcej mieć” i sukces w jego realizowaniu może się stać dla człowieka powodem nawet jego życiowej tragedii, jeżeli do sukcesu zmierza się bezwzględnie, z pominięciem głęboko rozumianej uczciwości liczącej się z ludzkim dobrem. We wszystkich typach działania , związanych z uzyskaniem sukcesu człowiek skierowuje się poza siebie; zwraca się ku rzeczy, które usiłuje zawładnąć, aby mu służyła. Wiąże się i ulega przez to wielu rzeczom, a przez to tworzy wokół siebie pajęczynę interesów ze światem rzeczy. Jest podobny do pająka, który wyłania z siebie nici pajęcze i wiąże je w misterną sieć pajęczyny, aby stworzyć wokół siebie i dla siebie łowisko życiowych interesów. Pająk robi to, aby żyć ze zdobyczy uwikłanej w jego pajęczynę, a człowiek? Człowiek nie wyczerpuje się w swej pracy przekształcającej rzeczy. Człowiek poprzez swą pracę sam się spełnia jako człowiek, to znaczy może się stać bogatszy w poznaniu i mądrzejszy; może się stać szlachetniejszy, może się stać doskonalszy w swej różnorakiej pracy twórczej. I przez to właśnie lepiej się spełnia jako człowiek. Rozwija i buduje w sobie swe człowieczeństwo, a przez to realizuje odwieczną myśl Bożą, która go stworzyła wedle niepowtarzalnej Boskiej idei. Człowiek tę ideę w swym życiu realizuje w ten sposób , że staję się przez swoją pracę bardziej ludzkim, bo bardziej po ludzku mądrym, bardziej dobrym, bardziej twórczym. Buduje bowiem sam siebie poprzez swe działanie, a nie tylko wyczerpuje się w pracy dla samej zmiany układu rzeczy. Stąd prymat „być” nad „mieć” . Jest to wielka sprawa, że każdy człowiek dokonuje wyboru: wykonując tę samą pracę możemy być nastawieni na to, aby więcej „mieć” niż bardziej „być” i odwrotnie: realizując tę samą pracę możemy przez nią stawać się i wewnętrznie stanowić się lepszymi, realizując nasze ludzkie „być”, które jest nieśmiertelne. Staje się to, gdy nasze działanie i nasze prace skierowujemy ku osobowemu dobru bliźniego, przede wszystkim członkowi własnej rodziny, czy własnego narodu. Dobro bliźniego jest treścią przykazania miłości bliźniego – jako stworzonej przez Boga osoby. Miłość bliźniego jest sprawdzianem naszej religijności, naszej żywej wiary.

Opr. Władysław Kniewski na podstawie artykułu o. prof. dr hab.Mieczysława A.Krąpca.